Αδεια η πόλη ;

Εχθές το βράδυ ήμουν σίγουρη ότι έπαιζα σε ταινία επιστημονικής φαντασίας και συγκεκριμένα σε μια από εκείνες τις παραγωγές όπου ένας ιός έχει εξολοθρεύσει όλους τους κατοίκους αλλά τα κτίρια είναι ανέπαφα, πτώματα δεν υπάρχουν και κυκλοφορούν μόνο οι πρωταγωνιστές. Μόνο ο Γουίλ Σμιθ έλειπε από το σκηνικό. Εχθές το βράδυ οι πρωταγωνιστές ήμασταν εμείς και ο "θανατηφόρος" ιός που έκανε ακατοίκητη την πόλη, μας υποχρέωσε να πάμε να βρούμε και άλλους επιζήσαντες. Τελικά μετά από περιπλάνηση τους εντοπίσαμε κάπου στο Γκάζι.
Στριμωγμένα, μάχη για ένα σκαμπό, να φυσά το αεράκι τον καπνό πάνω σου, αδιάφορη μουσική... και όμως ήταν μια χαρά!

Είναι πλέον γεγονός! Κάτι δεν πάει καλά με εμένα!

Το προηγούμενο βράδυ ήταν επίσης παράδοξο. Αφού στολίστηκα και έγινα υπερπαραγωγή συνάντησα μία επίσης στολισμένη φίλη και ξεκινήσαμε για ...Κολωνάκι. Στην Σκουφά κυκλοφορούσε μόνο το VW μου και οδηγούσα τόσο αργά ώστε να κοιτάμε και τις βιτρίνες. Μόνο τα φανάρια σταματούσαν την πορεία μας. Για περαστικούς δεν το συζητάμε, τα έντομα ήταν σαφώς περισσότερα. Με την εμφάνιση υπερπαραγωγή καθίσαμε στο μοναδικό μπαρ του Κολωνακίου για ξεμήνηδες στην Αθήνα.

Τρίτο βράδυ δεν θα υπάρξει στην Αθήνα. Στο εξής θα δίνω το παρόν από τας εξοχάς.