Φιλαράκια...

Τι γίνεται όταν οι ίδιοι άνθρωποι που εμπιστευόσουν, που κατέφευγες σε αυτούς για να ότι σου συνέβαινε, δραματικό ή αστείο, γραφικό ή σοβαρό, που μοιραζόσουν σκέψεις, επιθυμίες, όνειρα...
...δεν σε καταλαβαίνουν;
Και όχι γιατί έπαψαν να καταλαβαίνουν...

Αλλά γιατί, αντιλαμβάνονται την κατάσταση από άλλη οπτική γωνία, έχουν άλλη προσέγγιση, άλλη φιλοσοφία, άλλη στάση ζωής...
την ίδια ακριβώς που είχες και εσύ χρόνια πριν και δημιουργούσε μεταξύ σας ένα αρμονικό κλίμα επικοινωνίας.

Γιατί γνωρίζεστε από παλιά, τόσο παλιά που δεν θες να το θυμάσαι!

Στο μεταξύ εσύ αλλάζεις, παραμορφώνεσαι, μεταμορφώνεσαι, διαμορφώνεσαι...

Και η ζωή των άλλων αλλάζει,
αλλά δεν αναζητούν, δεν σκαλίζουν, δεν αμφισβητούν, δεν προσποιούνται καν ότι το κάνουν...

Και όχι γιατί είναι απλοϊκοί ή φευγάτοι, απλώς
... είναι στην ίδια θέση που τις άφησες!

Δεν είναι βολεμένοι...
Είναι η θέση που τους εκφράζει...

Και από τη θέση αυτή, πλέον, κρατάς αποστάσεις, είσαι τυπική, αποφεύγεις την αντιπαράθεση...

Η επικοινωνία είναι πλέον δύσκολη, όχι ανύπαρκτη αλλά δύσκολη...
Αμήχανη με στιγμές που θυμίζουν παλιές καλές εποχές...
Και την ανάγκη να βρεθούν καινούρια σημεία επαφής...

Αλλά ξέρεις ότι ποτέ δεν θα είναι το ίδιο...

....................................................................................................

"...και το χρόνου διπλή!"

"Άντε και του χρόνου διπλή!"

Διπλή;

Καλά άκουσα;
Δηλαδή 98 κιλά;

Τι σόι ευχή είναι αυτή;
Δηλαδή σου εύχονται ευγενικά:
"Άντε και του χρόνου, χοντρή!"

Και όλη αυτή η προσπάθεια, οι τέσσερεις φορές την εβδομάδα στο gym, η διατροφή, τα ανάλατα φαγητά δεν χαίρουν καμίας εκτίμησης;

Και αν του χρόνου εμφανιστώ,
κατ΄ευχήν,
98 κιλά, θα μου ευχηθούν "και του χρόνου υπέρδιπλη";

Γεγονός είναι πως η ευχή απαιτεί, του χρόνου να εμφανιστώ, με κάτι επιπλέον.
Μόνη μου δεν αρκώ! Είμαι ελλιπής! Χρειάζεται να συνοδεύομαι, απαραιτήτως, από όγκο το λιγότερο ίσο με το δικό μου, για να έχει απόδοση η ευχή!

Όπως, όμως, όλοι ξέρουμε η ευχή έχει μεταφορική σημασία και δεν αναφέρεται σε έξτρα ποσότητα λίπους αλλά σε έξτρα άτομο (κατά προτίμηση του άλλου φύλου), μέρος των υποχρεώσεων του οποίου, είναι να σε συνοδεύει, σε όλες τις κοινωνικές εκδηλώσεις και όχι μόνο, για να λάβεις την επόμενη ευχή που έχει πάντα σχέση με τον συνοδό σου!

"...πότε με το καλό;"

Ώστε να επιδοθείς σε καινούριο αγώνα δρόμου και μέχρι την επόμενη εορταστική σεζόν να έχεις εξασφαλίσει διαμαντένιο δαχτυλίδι και βέρα στο αριστερό (με σκοπό να μεταφερθεί λίαν συντόμως στο δεξί!) για να λάβεις
την επόμενη εντολή,
διατυπωμένη
ως ευχή!


Συμπέρασμα : όλο το χρόνο οφείλουμε να προσπαθούμε, να υλοποιήσουμε τις "καλοπροαίρετες" ευχές, των "καλοπροαίρετων" γνωστών, φίλων και συγγενών!

Αν όμως, μεταφράσεις, μικρή κι αθώα, όπως είσαι, κυριολεκτικά την ευχή
"...και του χρόνου διπλή!"
και του χρόνου εμφανιστείς διπλάσια σε όγκο, όχι μόνο δεν θα σου ευχηθούν αλλά θα σου την πουν:


"Αν δεν μείνεις μισή δεν θα καταλήξεις ποτέ διπλή!"

...........................................................................................